Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Φυσάει


του Τάσου Λειβαδίτη


"Λοιπόν τι κάνουμε εδώ

και πότε θαλλάξει ο κόσμος

όμως απόψε βιάζομαι να παραμερίσω όλη τη λησμονιά

και στη θέση της νακουμπήσω μια μικρή ανεμώνη


α ωραίο νασαι μοναχός

νασαστε δυό, ναμαστε όλοι"

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Λήθη

του Λορέντζου Μαβίλη

Kαλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνε
Tην πίκρια της ζωής. Όντας βυθήση
O ήλιος και το σούρουπο ακλουθήση,
Mην τους κλαις, ο καϋμός σου όσος και νάναι!

Tέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
'Σ της Λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·
Mα βούρκος το νεράκι θα μαυρίση,
A στάξη γι' αυτές δάκρυ, όθε αγαπάνε.

Kι' αν πιουν θολό νερό, ξαναθυμούνται,
Διαβαίνοντας λειβάδι' απ' ασφονδήλι,
Πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

A δε μπορής παρά να κλαις το δείλι,
Tους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν·
Θέλουν ― μα δε βολεί να λησμονήσουν.

(Για το Γιώργο που αγαπούσε την ποίηση και που έφυγε χθές βράδυ ξαφνικά....)